توانبخشي و دوسا

در اينجا پس از بيان تعاريف و رويكردها در توانبخشي به ارتباط آن در روش دوسا پرداخته خواهد شد.

توان بخشي (Rehabilitation)

توانبخشي عبارت است از فرآيندي متشكل از اقدامات هدفمند ، در جهت قادر سازي شخص معلول ، به منظور دستيابي به سطح نهايي توانايي و عملكرد جسمي ، حسي ، ذهني ، رواني ،  اجتماعي و حفظ اين تواناييها است بر اين اساس توانبخشي وسيله اي در جهت تغيير زندگي معلولين براي استقلال بيشتر است).

توان بخشي آموزشی – منظور از توانبخشي آموزشي ، برنامه ويژه اي است كه مي تواند نيازهاي خاص كودكان را برآورده سازد . براي چنين كاري ممكن است ابزارهاي خاص ،‌ روشهاي آموزش و تجهيزات ويژه مورد نياز باشد .

توان بخشي اجتماعي و رواني متخصصان توان بخشي با افراد معلول كار مي كنند نه براي آنها ، همين مساله فرايند يادگيري آموزشي و توان بخشي را از ساير اقدامات پزشكي متمايز مي كند زيرا در پاره اي از معلوليتها ، درمان و بهبودي هدف نيست بلكه دستيابي به استقلال و به فعل رساندن حداكثر توانائيهاي جسماني ، اجتماعي و رواني معلول ، هدف غايي محسوب مي شود

توان بخشي حرفه اي توان بخشي حرفه اي ، فرآيندي از خدمات مستمر و هماهنگ توان بخشي است كه در ابعاد ارزشيابي و راهنمايي حرفه اي ، آموزش حرفه اي ، كاريابي و اشتغال ، در جهت قادر سازي فرد معلول براي دستيابي و ابقا در شغل مناسب ،‌ارائه مي شود .

توان بخشي پزشكي – توان بخشي پزشكي به فرآيندي از خدمات پزشكي و توان بخشي اطلاق مي شود كه هدف آن توسعه تواناييهاي عملكردي ، جسماني و رواني فرد معلول در جهت قادرسازي آنان براي دستيابي به يك زندگي مستقل و فعال است

 رويكردهاي درمان در توان بخشي‏

رويكردهاي درمان در توانبخشي

           رويكردهاي حسي-حرکتي                                         بر اساس ديدگاه نوروفيزيولوژی

  •            رويكردهاي باز آ موزي حركتي                                 بر اساس ديدگاه بيو مکانيک
  •           رويكرد ادغامي                                                           بر اساس تجربيات باليني
  •            توانبخشي رواني                                                       بر اساس ديد گاه روانشناختي

 آنچه كه در برنامه توانبخشی روانی دوسا مطرح مي شود در واقع تعريفي جديد از بدن مغز و حركت است كه خودبخود باعث مي شود چهارچوب تكنيكهاي درمانی مطرح شده در ديدگاه توانبخشی روانی معرفي گردد. در اين ديدگاه اعتقاد بر اين است که فرايندهاي فيزيولوژيكي و روانشناختي بدن انسان به حدي به يكديگر وابسته هستند كه يكي را بدون ديگري نمي توان در نظر گرفت . بدن و ذهن انسان را بعنوان ارگانيسم انساني نمي توان از هم جدا و تفكيك كرد