عنوان پایاننامه:
اثربخشی روش دوسا بر
بهبود مهارتهای اجتماعی و رفتارهای کلیشهای کودکان مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا
چکیده: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی روش توانبخشی روانی دوسا بر بهبود مهارتهای اجتماعی و رفتارهای کلیشهای کودکان مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا میباشد. طرح پژوهش از نوع طرح تک آزمودنی است. جامعهی آماری این پژوهش، کودکان مبتلا به طیف اختلالات اتیستیک در بنیاد خیریهی اتیسم (شامل 46 نفر) بودند. از میان داوطلبین شرکت در پژوهش 7 کودک پسر مبتلا به اختلالات اتیستیک با عملکرد بالا در محدودهی سنی 12-8 به صورت هدفمند انتخاب شدند. مداخلهی این پژوهش شامل 8 جلسهی 55 دقیقهای بود که برای هر کودک دو جلسه در هفته برگزار شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس نمرهگذاری اتیسم گیلیام و نیمرخ مهارتهای اجتماعی اتیسم بوده است. یافتههای به دست آمده با استفاده از روش محاسبهی اندازه اثر و آزمون t و ویلکاکسون با استفاده از نرمافزار SPSS19 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که مداخلهی توانبخشی روانی دوسا بر افزایش مهارتهای اجتماعی و کاهش رفتارهای اثربخش بوده است. در مقیاس رفتارهای مضر اجتماعی بهبودی در گروه مشاهده نشد. در مدت پیگیری یک ماهه نیز نتایج حاصل از مداخله استمرار یافت.
دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا (س): آیدا محمدخانی
تاریخ دفاع: 10/12/1390
