“دوسا-هو” چيست؟

فرآيندهاي فيزيولوژيكي و روانشناختي بدن انسان به حدي به يكديگر وابسته هستند كه يكي را بدون ديگري نميتوان در نظر گرفت. بدن و ذهن انسان را بعنوان ارگانيسم انساني نميتوان از هم جدا و تفكيك كرد، اين دو يك عنصر با دو بعد هستند و اين موضوعي است كه ارگانيسم انسان را بينهايت از نظر ساختار و عملكرد پيچيده ميكند. افراد نه تنها در ظواهر و ظرفيتهاي جسماني بلكه در هوش، علايق، تفريحات، رغبتها، تضادها و تواناييهاي رواني و جسماني از يكديگر متفاوت ميباشند كه نشان ميدهد آناتومي ارگانيسم انسان هم در ساختار و هم در معني فوق العاده پيچيده است.

دوسا – هو(Dohsa-hou)  يك روش توانبخشي روانشناختي ژاپني است كه ابتدا جهت بهبود مشكلات حركتي كودكان دچار فلج مغزي توسط پروفسور گوساكو ناروسه در دانشگاه كيوشو ژاپن در سال 1966، مطرح شد كه بعدا براي كليه اختلالات سايكوسوماتيك و ارتقاء سلامت جسمي و رواني انسانها بكار برده شد. ديدگاه او براين اساس قرار داشت كه اگرچه ناتواني هاي مربوط به فلج مغزي در اثر اختلالات فيزيولوژيكي بوده ولي فعاليتهاي روانشناختي نيز برآن اثر دارد. در سال 1976 انجمن روانشناسي توانبخشي ژاپن (Japanese Association of Rehabilitation Psychology) در دانشگاه كيوشو تشكيل شد.

در زبان ژاپني دوسا به معناي يك فرايند كلي و هاليستيك است كه شامل فعاليتهاي رواني–داخلي حركات بدني مي شود، و هو به معني روش و متد است. وقتي كه ما اراده ميكنيم قسمتي از بدنمان را حركت دهيم، تلاش مي كنيم كه حركت را طبق اراده خود درك كنيم. چنانچه اين تلاش متناسب با حركت باشد، حركت ارائه شده ميتواند به فعل درآيد. روش دوسا براساس اين نظريه بنا نهاده شد. فرآيند روش دوسا را ميتوان  به دو بخش تقسيم نمود. بخش روان شناختي ( شامل اراده و تلاش) و بخش فيزيولوژيكي (شامل وضعيت بدني و حركتي). اين فرآيند به عنوان فرآيند اراده، تلاش، حركت طرح ريزي شده است.

———————————————————————————————-

****  اصول حركت از ديدگاه دوسا

****